Tekst pochodzi z raportu Greenbook 2023
Problemem naszych czasów są nie tylko ekstremalne wahania temperatur, ale także duża amplituda opadów, która nakłada się na postępujący kryzys zasobów wodnych. Dlatego budynki ustawia się także na tym froncie działań.
Podstawowym działaniem jest gromadzenie spływającej z dachu wody czy to w prostych zbiornikach, czy bardziej wyrafinowanych systemach jakie wdraża chociażby polski startup Aquares. Głównym ich celem jest produkcja prądu przez spływającą wodę koniecznym elementem są jednak dwa zbiorniki, oba retencyjne. Górny jest ustawiony pionowo na fasadzie budynku i połączony z rynnami, tak aby przechwytywał deszczówkę z dachu, a dolny zakopany w ziemi pod kawałkiem miejskiej zieleni (z trawnikiem, krzewami i drzewami), przez co woda przesącza się tu też bezpośrednio z opadów. Górny wypełnia się w czasie deszczu, a zgromadzona woda po deszczu jest spuszczana do dolnego zbiornika. W ten sposób odciąża miejską kanalizację, zmniejszając ryzyko jej przepełnienia w czasie nawałnic, a umieszczona na jej drodze prądnica produkuje energię zasilającą latarnie znajdujące się w sąsiedztwie.
Bardziej zaawansowane i przeznaczone do gromadzenia deszczówki są dachowe rezerwuary produkowane przez holenderską firmę MetroPolder. Tutaj wodą opadową po prostu się zarządza i jak najlepiej wykorzystuje niemal wszystko, co w czasie ulewy spadnie na dachy miast. Ideą podstawową było przekształcenie zagrożenia – czyli nawalnych deszczów, które coraz częściej podtapiają miasta przynosząc ogromne szkody – w okazję. Określenie polder użyte w nazwie nie jest tu przypadkowe. Rodzaj przeciwpowodziowych polderów, które zwykle tworzy się np. w sąsiedztwie rzek, Holendrzy postanowili „wtaszczyć” na płaskie dachy dominujące w miejskiej architekturze.
„Aby umożliwić inteligentne magazynowanie wody na płaskich dachach opracowaliśmy pierwszą na świecie koncepcję dachu polderowego. Polder Roof przekształca dachy w inteligentne, kontrolowane magazyny wody. W ten sposób system jest w stanie przechować niemal cały deszcz, który spada na dach i zutylizować go lub wykorzystać w późniejszym czasie.” tłumaczą Holendrzy. Taki polderowy dach służy jako podstawa do obsadzenia go przez rośliny i stworzenia podniebnego ogrodu. Można jednak tu także ustawić panele słoneczne, a jak ktoś chce całość przykryć nawet kostką brukową. Bazą jest system do buforowania wody. To rodzaju jazu podłączonego do internetu oraz systemu, który mierzy i reguluje poziom wody oraz jej odpływ. Tego typu dachy są stale monitorowane oraz eksploatowane z optymalną wydajnością.
Jeśli chodzi o gromadzenie spływającej z nieba wody najciekawsze jest jednak to, co jeszcze nie powstało, a już zaświtało w głowach patrzących w przyszłość projektantów. Do inicjatyw tego typu należy Aquatech, futurystyczny projekt budynków, który znalazł uznanie w konkursie Redesign the World 2022 i znalazł się na finałowej liście. Przedstawione rozwiązanie polega na budowie miast składających się z budynków zbierających mgłę i produkujących wodę z powietrza, które byłyby połączone siecią dróg wodnych. Te cieki byłyby otoczone mokradłami i bagnami, aby wzmocnić otaczającą je biosferę. „Niedobór wody, jednego z najbardziej integralnych zasobów podtrzymujących życie na Ziemi, zagraża nie tylko życiu roślin i zwierząt, ale także samej egzystencji człowieka” przekonują autorzy Aquatech.
„Nadrzędnym tematem naszego pomysłu jest stworzenie prototypowych projektów, które służyłyby jako węzły, działając jako pseudo-biomy, zachowując ekosystemy i byłyby dalej połączone poprzez powiązania krajobrazowe w całych miastach„ dodają projektanci. Budynki zostałyby zaprojektowane odwrotnie niż dziś. Instalacje, które zazwyczaj są ukryte w murach, zostałyby umieszczone na zewnątrz budynków w celu zmaksymalizowania przestrzeni wewnętrznej. Pokryte byłyby rurami rozprowadzającymi wodę po fasadzie każdego z nich, co dodatkowo pomagało by kontrolować temperaturę w budynku i zapewnić optymalny komfort termiczny mieszkańcom.
/Fot: Thgusstavo Santana//
Jeszcze nie dodano komentarza!