Mniej niż 5 proc. wychwyconego dwutlenku węgla jest dziś wykorzystywana. Co więc powstrzymuje ten potencjalnie użyteczny zasób przed ponownym użyciem? To pytanie na łamach WEF stawia Rohan Dighe analityk Wood Mackenzie zajmujący się branżą sekwestracji CO2.
Szerokie wykorzystanie zmagazynowanego dwutlenku węgla (CCUS) będzie kluczowym elementem osiągnięcia globalnej dekarbonizacji. Według oszacowanego przez nas bazowego scenariusza transformacji, który przewiduje wzrost globalnego ocieplenia 2,5 st. C, do 2050 roku potrzebne będą instalacje wychwytujące 2 miliardy ton rocznie. Zupełnie inaczej wygląda to w naszym scenariusza Net Zero, który zakłada, że globalne ocieplenie do 2100 roku zostanie ograniczone poniżej 1,5 st. C – wówczas liczba ta wzrasta do 7 miliardów ton rocznie (patrz wykres poniżej).
Dlaczego wykorzystanie ma znaczenie
Niestety, w niektórych sektorach obecne zachęty nie wystarczają aby zmotywować do powszechnego stosowania technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS). Oprócz wsparcia rządowego, deweloperzy potrzebują innych sposobów na zwiększenie przychodów i wzmocnienie modelu ekonomicznego projektów inwestycyjnych.
Potencjalne przychody obejmują tworzenie systemu możliwych do sprzedaży certyfikatów za wychwycone CO2 oraz bonusy produkcyjne. Tego typu mechanizmy nie istnieją jeszcze jednak w dużej skali i ich perspektywa jest wysoce nieprzewidywalna. Inna opcja to uzyskanie przychodów ze sprzedaży lub konwersji CO2, który można wykorzystać na wiele sposobów, na przykład w produkcji ekologicznych paliw. Jeśli sposoby wykorzystania CO2 będą konkurencyjne, może to zapewnić zrównoważone, długoterminowe przychody z projektów, wspierając rozwój systemów CCS, ale także urządzeń usuwających CO2 bezpośrednio z atmosfery (DAC).
Za i przeciw potratowania CO2 jako surowiec
Zwiększenie skali wychwytywania CO2 będzie możliwe gdy uda się stworzyć dla niego rynek towarowy działający na dużą skalę. Jest w tym względzie kilka obiecujących obszarów:
- Mineralizacja i dodatki do nawozów roślin: Konwersja CO2 na wapień o wysokiej czystości oraz dodatki do nawozów to dojrzałe już technologie, konkurencyjne pod względem kosztów w porównaniu z tradycyjnymi metodami.
- Produkcja E-wodorowęglów: Przemiana CO2 w węglowodory może pomóc zrekompensować ograniczoną dostępność surowców biopaliwowych, zapewniając zamienniki paliwa dla żeglugi i lotnictwa.
- Zastąpienie surowców: Wykorzystanie wychwytywanego CO2 w procesach niskoemisyjnych może wyprzeć towary wytwarzane w wyniku procesów wysokoemisyjnych, zapewniając dodatkową redukcję emisji.
- Dodawania CO2 do istniejących procesów produkcyjnych: Tradycyjne proces, takie jak produkcja metanolu, dają możliwości wykorzystania CO2, co zapewnieni dekarbonizację poszczególnych segmentów produkcji przy minimalnych nakładach inwestycyjnych.
Istnieje więc duży potencjał wykorzystania wychwytywanego CO2 w produkcji. Modele te mogą nie być jednak konkurencyjne w stosunku do innych przychodów z CCS oraz tradycyjnej produkcji:
- Ogromne możliwości sekwestracji: Potencjał magazynowania CO2 pod powierzchnią wynosi prawie 15 bln ton, co zniechęca do podejmowania wysiłków na rzecz potencjalnego wykorzystania go jako surowca.
- Wadliwa polityka: Wsparcie polityczne dla wykorzystania jest słabsze niż dla magazynowania; obecnie ustawowy mandat Unii Europejskiej dotyczący wykorzystania CO2 obejmuje tylko lotnicze e-paliwo.
- Kwestie kosztowe: technologie produkcji e-paliw są wciąż niedojrzałe i opierają się na drogim zielonym wodorze oraz energii odnawialnej; nie oczekuje się, że e-paliwo będzie konkurencyjne cenowo z tradycyjnymi paliwami do 2040 roku.
- Niedojrzałość rynków: „Zdekarbonizowane” towary wykorzystujące wychwycone CO2 nie zostały jeszcze skomercjalizowane na dużą skalę – wciąż niejasne jest, czy premie cenowe za nie uzasadnią wyższe koszty.
- Ograniczony potencjał wykorzystania w produkcji: Podczas gdy częściowa dekarbonizacja poprzez wykorzystanie CO2 w procesach produkcyjnych jest osiągalna przy niskich kosztach, pełna dekarbonizacja produkcji jest jednak kosztowna i ograniczona pod względem skali oraz zakresu.
Ogólnie rzecz biorąc, spadek kosztów surowców i technologii oraz rozwój silnych zachęt politycznych będą kluczowe, jeśli CO2 postrzegane jako surowiec ma stać się czynnikiem umożliwiającym rozwój systemów wychwytywanie dwutlenku węgla.
Autor: Rohan Dighe analityk Wood Mackenzie zajmujący się branżą sekwestracji CO2
Tekst pochodzi z serwisu World Economic Forum i został opublikowany w oparciu o licencję Creative Commons. Przejdź do oryginalnego artykułu
Jeszcze nie dodano komentarza!