Skip to main content

Ruchome, powietrzne farmy przyszłości

To jest dopiero prawdziwa aeroponika – projekt unoszącej się w powietrzu farmy  zdobył drugą nagrodę w konkursie Redesign the World organizowany przez serwis Dezeen. Jest to projekt Mcheileh Studio, który tworząc te efektowne sterowce „łączy technologię lotniczą i kosmiczną z uprawą aeroponiczną”.

Jest w tym od razu pewna myśl logistyczna. Aeroponic 2100 (bo tak się nazywa projekt) zakłada, że sterowce będą latać przez miasta i przestrzenie mieszkalne rozprowadzając żywność tam, gdzie jest potrzebna. Statki te wyeliminowałyby konieczność przewożenia żywności na duże odległości za pomocą wysokoemisyjnych środków transportu i uwolniłyby grunty wykorzystywane obecnie pod uprawy. To miałoby być rozwinięcie koncepcji farm-to-table na skalę masową.

Sterowce mieszczące wertykalną przestrzeń rolniczą byłyby mobilnymi rynkami żywności. „Lecą z niewielką prędkością przez miasta i miasteczka, podłączone do centralnego węzła komunikacyjnego, odłączają się i zawisają w miejscach połączonych z parkami, osiedlami mieszkaniowymi i węzłami komunikacji masowej. Wnętrze zapewnia również przestrzeń dla spotkań towarzyskich, wydarzeń społecznych i działań rekreacyjnych. Mobilność jest kluczowym aspektem tej koncepcji. Zdolność sterowców do przemieszczania się ułatwia dystrybucję żywności bezpośrednio tam, gdzie jest ona potrzebna, eliminując w ten sposób wymóg posiadania dużych gospodarstw na wsi i transport żywności na duże odległości.” piszą autorzy projektu sterowców, zaprojektowanych tak, aby mogły podróżować w dowolne miejsce na świecie, m.in. w miejsca klęsk żywiołowych lub katastrof spowodowanych przez człowieka.

Sterowce miałyby kontrolowany klimat, byłyby samowystarczalne, zasilane energią słoneczną oraz wiatrową. Energia słoneczna przekształcana byłaby w ciepło, które zapewnia siłę nośną grawitacji niezbędną do lotu sterowca. Sprężanie powietrza byłoby stosowane w zewnętrznej obudowie, umożliwiając ruch boczny i zwrotność.
Aeroponic 2100 ma być przy tym modułowy, co pozwala na skalowalność odpowiednią do lokalizacji. Na obszarach miejskich, gdzie poziom zaludnienia jest wysoki, rozmieszczane są większe sterowce, podczas gdy mniejsze moduły satelitarne są rozmieszczane na rozległych obszarach wiejskich.

„Ludzie zazwyczaj myślą o budynkach jako o rzeczach bardzo stałych i trwałych, ale wcale nie muszą takie być. Architektura sterowca Mcheileh Studio przedstawia przekonującą wizję lżejszej, bardziej mobilnej przyszłości, w której możemy przenosić nasze budynki tam, gdzie są potrzebne, bez konieczności ciągłego budowania, niszczenia i odbudowywania stałych struktur”, czytamy w uzasadnieniu jury konkursu.

/Fot: Dezeen//


 

PRZECZYTAJ TAKŻE:

Jeszcze nie dodano komentarza!

Twój adres nie będzie widoczny publicznie.

Najpopularniejsze teksty

Miasta zielone – śródmiejskie farmy

4 firmy, które wyławiają CO2 z oceanu

Kiedy przyjdzie kolej na wodór

Energetyka wiatrowa wkracza do miast