Wszystko przez zmiany klimatyczne: do połowy wieku wschodnia część Hiszpanii może zamienić się w pustynię, wynika z analizy naukowców Universitat Politècnica de Catalunya. W grę wchodzi przede wszystkim Wybrzeże Morza Śródziemnego w Walencji, Murcji i wschodniej Andaluzji. Taki scenariusz czeka Hiszpanów jeśli emisję CO2 zdecydowanie się nie zmniejszą.
Zespół barcelońskiej politechniki badał ewolucję temperatur i opadów w całej Hiszpanii, od 1971 do 2022 roku, a idąc krok dalej przedstawił prognozę dla klimatu do 2050 roku. Naukowcy przewidują, że jeśli obecny trend się utrzyma to do połowy wieku spadek opadów wyniesie od 14 do 20 proc. w porównaniu z obecnym poziomem. To przeniosłoby Hiszpanię z umiarkowanego klimatu śródziemnomorskiego do klimatu stepowego, a nawet pustynny (zgodnie z systemem Köppena, który dzieli świat na pięć różnych stref klimatycznych w oparciu o wzrost roślin).
Tropikalne noce
„Proces ocieplenia wynikający ze zmian klimatycznych był bardzo wyraźny w kontynentalnej części Hiszpanii i na Balearach, co stanowi prawdziwe wyzwanie” – piszą naukowcy. W latach 1971-2022 temperatury wzrosły tu o 3,27 st C. To znacznie powyżej średniej światowej wynoszącej 1,19 st C i średniej śródziemnomorskiej 1,58 st C. Zdecydowanie cieplejsze zrobiły się lata: liczba dni w których temperatura sięga co najmniej 25 st C wzrosła z 82,4 w 1971 r. do 117,9 w 2022 r. Przez te pół wieku lato rozciągało się średnio na 36 dni w całej Hiszpanii. Dwukrotnie wzrosły też fale upałów – stały się dłuższe, średnio od trzech do dziewięciu dni.
liczba dni (po lewej) oraz liczba nocy (po prawej) w których temperatura sięga co najmniej 25 st C
Co więcej pojawiło się też zjawisko tropikalnych nocy w których temperatura nie spada poniżej 25 st C: w 1971 roku rocznie było ich 1,73, a w 2022 roku już 14,12, czyli niemal połowę miesiąca. Wzrost liczby nocy tropikalnych koncentruje się na Płaskowyżu Południowym, dolinach rzek Guadalquivir i Ebro, a także na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Badanie pokazuje znaczącą korelację między rosnącymi temperaturami, a malejącymi opadami deszczu. W latach 1971-2022 opady spadły w tempie 0,93 mm rocznie, przynosząc coraz częstsze susze, którym jednocześnie towarzyszą ekstremalne opady o wielkości 60 mm w ciągu dnia. Ulewne deszcze mogą powodować powodzie, ale nie rekompensują susz.
40 proc. kraju półpustynią
Ekstrapolację dalszych zmian klimatycznych naukowcy oparli na obecnej trajektorii emisje gazów cieplarnianych. W tym scenariuszu średnia dzienna temperatura w Hiszpanii w 2050 roku sięgnie 15,84 st C. To o 1,43 st C wyższe niż średnie temperatury z ostatnich 10 lat. Wówczas liczba upalnych dni z temperaturą min 25 st C względem minionej dekady wzrosłaby średnio o 22,7, a liczba nocy tropikalnych o 7,2. Wydłużą się również okresy suszy, co spowoduje zasadniczą zmianę klimatu Hiszpanii. Do połowy wieku aż 40 proc. powierzchni kraju przejdzie z przyjemnego klimatu śródziemnomorskiego na półpustynny.
Prognozowane zmiany klimatyczne w Hiszpanii pomiędzy okresem 1971-2000 (lewa mapa), a okresem 2041-2060 (prawa mapa). Oznaczenie klimatów wg. klasyfikacji Köppena: BSh – ciepły klimat stepowy; BSk – zimny klimat stepowy; BWh – ciepły klimat pustynny; BWk – zimny klimat pustynny; Cfa – klimat wilgotny subtropikalny; Cfb – klimat oceaniczny; Csa – klimat śródziemnomorski kontynentalny; Csb – klimat śródziemnomorski przybrzeżny; Dfc – klimat subarktyczny
Jeszcze nie dodano komentarza!